

Opis produktu
Mucofortin jest lekiem w postaci tabletek musujących, którego substancją czynną jest acetylocysteina. Substancja ta zmniejsza lepkość wydzieliny oskrzelowej i ułatwia odkrztuszanie. Lek Mucofrtin jest przeznaczony dla dorosłych, do krótkotrwałego stosowania, w przypadku występowania objawów zakażenia związanego z przeziębieniem.
Lek Mucofortin stosuje się krótkotrwale jako lek rozrzedzający wydzielinę dróg oddechowych i ułatwiający jej odkrztuszanie u pacjentów z objawami zakażenia związanego z przeziębieniem.
Wskazania
Objawy zakażenia związane z przeziębieniem.
Skład
1 tabletka musująca zawiera:
substancję czynną: acetylocysteina 600 mg,
substancje pomocnicze: kwas cytrynowy bezwodny, izomalt, sodu wodorowęglan, kwas askorbowy, aspartam (E 951), aromat cytrynowy.
Działanie
Rozrzedzające wydzielinę i ułatwiające odkrztuszanie.
Dawkowanie
Lek ten należy zawsze przyjmować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Dorośli: 1 tabletka na dobę.
Lek należy przyjmować po posiłku.
Tabletkę rozpuścić w pół szklanki wody i wypić natychmiast po rozpuszczeniu.
Nie stosować leku przed snem ze względu na utrudnione odkrztuszanie rozrzedzonej wydzieliny podczas snu. Ostatnią dawkę leku należy przyjąć co najmniej 4 godziny przed snem. Podczas leczenia zaleca się przyjmowanie zwiększonej ilości płynów. Bez zalecenia lekarza nie należy stosować leku Mucofortin dłużej niż 5 dni.
Przeciwwskazania
Nie stosować leku Mucofrotin:
jeśli pacjent ma uczulenie na acetylocysteinę lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku,
w stanie astmatycznym (duszność w przebiegu astmy oskrzelowej lub obturacyjnej choroby płuc nieustępująca pomimo stosowania leków rozkurczających oskrzela),
jeśli pacjent ma fenyloketonurię,
u dzieci w wieku poniżej 2 lat, gdyż substancja czynna: acetylocysteina może wywołać niedrożność dróg oddechowych u dzieci w wieku poniżej 2 lat.
Przechowywanie
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci, w temperaturze poniżej 25ºC. Pojemnik powinien być szczelnie zamknięty, w celu ochrony przed światłem i wilgocią.
Działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Niezbyt często (rzadziej niż u 1 na 100 osób, ale częściej niż u 1 na 1000 osób):
reakcje nadwrażliwości, ból głowy, szumy uszne, zwiększona częstość pracy serca (tachykardia), zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, wymioty, biegunka, ból brzucha, nudności,
zmiany skórne: pokrzywka, wysypka, swędzenie, obrzęk naczynioruchowy, gorączka, zmniejszone ciśnienie krwi.
Rzadko (rzadziej niż u 1 na 1000 osób, ale częściej niż u 1 na 10 000 osób):
skurcz oskrzeli, duszność, niestrawność.
Bardzo rzadko (rzadziej niż u 1 na 10 000 osób):
ciężkie reakcje alergiczne (wstrząs anafilaktyczny, reakcja anafilaktyczna, reakcja rzekomoanafilaktyczna), krwotok.
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
obrzęk twarzy.
Interakcje
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Nie należy stosować leku Mucofortin z lekami przeciwkaszlowymi, gdyż osłabiają one odruch kaszlowy i mogą utrudnić odkrztuszanie rozrzedzonej przez lek wydzieliny.
Acetylocysteina (substancja czynna leku) może osłabiać działanie niektórych antybiotyków, zwłaszcza półsyntetycznych penicylin, tetracyklin, cefalosporyn i aminoglikozydów. Aby temu zapobiec, lek należy przyjmować po 2 godzinach od zażycia antybiotyku. Nie dotyczy to takich antybiotyków, jak amoksycylina, doksycyklina, erytromycyna, tiamfenikol oraz cefuroksym. W razie wątpliwości należy poradzić się lekarza.
Mucofortin może nasilić działanie nitrogliceryny i innych azotanów (leków stosowanych w chorobach układu krążenia i w chorobie niedokrwiennej serca). Jeśli pacjent przyjmuje nitroglicerynę lub inny podobnie działający lek z grupy azotanów, powinien zasięgnąć porady lekarza przed zażyciem tego leku.
Węgiel aktywny może osłabiać działanie leku.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Mucofortin należy omówić z lekarzem lub farmaceutą, jeśli:
pacjent chorował lub choruje przewlekle na astmę oskrzelową (gdyż lek może spowodować u niego skurcz oskrzeli i duszność),
pacjent jest w podeszłym wieku (powyżej 65 lat),
pacjent ma obecnie lub miał w przeszłości niewydolność oddechową,
pacjenta stwierdzono w przeszłości chorobę wrzodową żołądka lub dwunastnicy,
pacjent jest uczulony na histaminę, ponieważ Mucofortin może wywołać u niego objawy nietolerancji: ból głowy, zapalenie błony śluzowej nosa, świąd.
Lek Mucofortin może wpływać na wyniki niektórych badań laboratoryjnych (oznaczenie salicylanów metodą kolorymetryczną i oznaczenie ketonów w moczu).
Dzieci i młodzież
Ze względu na ilość substancji czynnej, leku nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.
Ciąża i karmienie piersią
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
W okresie ciąży Mucofortin może być podawany tylko w przypadkach bezwzględnie koniecznych i pod ścisłą kontrolą lekarza.
Lekarz podejmie decyzję, czy przerwać karmienie piersią, czy przerwać podawanie leku, biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z leczenia dla matki.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Nie jest znany wpływ leku Mucofortin na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Lek zawiera sód
Zawiera 183,4 mg sodu (głównego składnika soli kuchennej) w każdej tabletce musującej. Odpowiada to 9,17% maksymalnej zalecanej przez WHO 2 g dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych.
Lek zawiera izomalt
Jeśli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.
Lek zawiera aspartam
Zawiera 39,9 mg aspartamu w każdej tabletce musującej. Aspartam jest źródłem fenyloalaniny. Może być szkodliwy dla pacjentów z fenyloketonurią. Jest to rzadka choroba genetyczna, w której fenyloalanina gromadzi się w organizmie, z powodu jej nieprawidłowego wydalania.