Vicks Antigrip Zatoki i Katar, 10 saszetek

Opis produktu

Vicks AntiGrip to lek dla dorosłych w postaci granulatu do sporządzania roztworu doustnego o smaku pomarańczowym, przeznaczony do stosowania w objawowym leczeniu przeziębienia i grypy. Substancjami czynnymi leku Vicks saszetki są:

paracetamol - działa przeciwgorączkowo i przeciwbólowo,

fenylefryna - zmniejsza obrzęk błony śluzowej nosa i zatok przynosowych,

chlorfenamina - substancja przeciwhistaminowa, która zmniejsza ilość wydzieliny z nosa.

Wskazania

Leczenie objawowe przeziębienia i grypy, przebiegających z gorączką, słabym lub umiarkowanym bólem (np. bólem głowy, gardła, mięśni, zatok przynosowych), obrzękiem błony śluzowej nosa i zatok przynosowych z tworzeniem wydzieliny.

Skład

1 saszetka zawiera:

substancje czynne: paracetamol 650 mg, fenylefryny wodorowinian 16 mg, chlorfenaminy maleinian 4 mg, 

substancje pomocnicze: mannitol, sacharyna sodowa, krzemionka koloidalna bezwodna, powidon K30, aromat pomarańczowy PHS 132958.

Działanie

Przeciwgorączkowe, przeciwbólowe, zmniejszające obrzęk błony śluzowej nosa, zmniejszające ilość wydzieliny z nosa.

Dawkowanie

Lek należy zawsze przyjmować dokładnie tak, jak opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

Dorośli: 1 saszetka co 4-6 godzin (cztery do sześciu razy na dobę).

Zawartość jednej saszetki rozpuścić w niewielkiej ilości gorącej, lecz nie wrzącej wody. 

Nie należy stosować więcej niż 6 saszetek w ciągu doby.

Pacjenci z łagodną do umiarkowanej niewydolnością wątroby: Nie należy przyjmować więcej niż 2 g paracetamolu (3 saszetki leku) na dobę, zachowując minimalnie 8-godzinny odstęp pomiędzy przyjmowanymi dawkami.

Dorośli o masie ciała poniżej 50 kg, pacjentów z zespołem Gilberta (rodzinna żółtaczka niehemolityczna), pacjentów odwodnionych, długotrwale niedożywionych, lub pacjentów z przewlekłą chorobą alkoholową należy stosować następujący schemat dawkowania: 1 saszetka 2-3 razy na dobę w odstępie czasu 6-8 godzin.

Jeżeli gorączka występuje dłużej niż przez 3 dni leczenia, ból lub inne objawy dłużej niż 5 dni, objawy ulegają nasileniu lub pojawiają się nowe, należy zwrócić się do lekarza. Vicks AntiGrip należy stosować, gdy występują objawy bólowe i gorączka. W przypadku ich ustąpienia powinno się zakończyć stosowanie leku.

Przeciwwskazania

Uczulenie na substancje czynne lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku.

Nadciśnienie tętnicze, nadczynność tarczycy, ciężka choroba serca lub tętnic (np. choroba wieńcowa), tachykardia (zbyt szybkie bicie serca), ciężka niewydolność nerek, jaskra, ciężka niewydolność wątroby.

Jeśli pacjent leczony jest lekiem z grupy inhibitorów monoaminooksydazy, (IMAO; takimi jak niektóre leki przeciwdepresyjne lub leki stosowane do leczenia choroby Parkinsona) oraz w okresie 15 dni po ich odstawieniu.

Lek jest przeciwwskazany do stosowania u dzieci, ze względu na dużą dawkę paracetamolu.

Nie należy stosować w okresie ciąży i karmienia piersią.

Nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn podczas stosowania leku. 

Przechowywanie

Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

W przypadku wystąpienia następujących ciężkich, zagrażających życiu działań niepożądanych należy natychmiast przerwać stosowanie leku i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub Szpitalnym Oddziałem Ratunkowym: kaszel, trudności z połykaniem, trudności z oddychaniem, szybkie bicie serca, świąd, opuchnięcie powiek lub okolicy oczu, twarzy i/lub języka, duszność, zatrzymanie moczu, żółte zabarwienie skóry i/lub gałek ocznych, zawał mięśnia sercowego, arytmia komorowa, obrzęk płuc i krwawienie domózgowe.

Paracetamol może wywołać ciężkie reakcje skórne objawiające się ostrą uogólnioną wysypką krostkową lub pęcherzami i nadżerkami na skórze, w jamie ustnej, oczach i narządach płciowych, gorączką i bólami stawowymi albo pękającymi olbrzymimi pęcherzami, rozległymi nadżerkami na skórze, złuszczaniem dużych płatów naskórka oraz gorączką.

Często (częściej niż u 1 na 100 osób, ale rzadziej niż u 1 na 10 osób):

senność, nudności i osłabienie mięśniowe (które mogą ustąpić po 2-3 dniach leczenia),

mimowolne ruchy mięśni twarzy, zaburzenia koordynacji, uczucie mrowienia i drętwienia lub zmian temperatury skóry, drżenia,

suchość w jamie ustnej, jadłowstręt, zmiany czucia smaku i zapachu,

dolegliwości żołądkowojelitowe mogące ulec zmniejszeniu przy stosowaniu leku łącznie z pokarmem (np. nudności, wymioty, biegunka, zaparcia, ból w nadbrzuszu),

zatrzymanie moczu, trudności z oddawaniem moczu,

suchość błony śluzowej nosa i gardła, wysychanie błon śluzowych,

nasilona potliwość, niewyraźne i podwójne widzenie.

Niezbyt często (częściej niż u 1 na 1000 osób, ale rzadziej niż u 1 na 100 osób) lub rzadko (częściej niż u 1 na 10000 osób, ale rzadziej niż u 1 na 1000 osób):

pobudzenie nerwowe (objawiające się niepokojem, bezsennością, drżeniem, majaczeniem, kołataniem serca, a także drgawkami) lub zmęczenie,

ucisk w klatce piersiowej, zaburzenia rytmu serca, przyspieszenie akcji serca (na ogół przy przedawkowaniu), obniżenie lub podwyższenie ciśnienia tętniczego,

cholestaza, zapalenie wątroby lub inne zaburzenia czynności wątroby (łącznie z bólami brzucha, ciemnym zabarwieniem moczu),

ciężkie reakcje alergiczne (kaszel, trudności z połykaniem, świąd, opuchnięcie powiek lub okolicy oczu, twarzy i/lub języka, duszność, zmęczenie itp.),

nadwrażliwość na światło, zmęczenie, niedociśnienie lub nadciśnienie, krzyżowa alergia na leki podobne do chlorfenaminy, zmiany w morfologii krwi,

bóle gardła, obrzęki (opuchlizna), szumy uszne, ostre zapalenie błędnika (część ucha),

impotencja, krwawienia międzymiesiączkowe.

Rzadko (częściej niż u 1 na 10000 osób, ale rzadziej niż u 1 na 1000 osób): 

zwiększona aktywność enzymów wątrobowych,

zawał mięśnia sercowego, arytmia komorowa,

obrzęk płuc i krwawienie domózgowe (na ogół przy stosowaniu dużych dawek).

Bardzo rzadko (rzadziej niż u 1 na 10000 osób): 

zaburzenia krwi takie jak: trombocytopenia (zmniejszenie liczby płytek krwi), agranulocytoza (znaczne zmniejszenie liczby granulocytów – jednego z rodzajów białych krwinek), leukopenia (zmniejszenie liczby leukocytów), neutropenia (zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych), niedokrwistość hemolityczna, hipoglikemia (znaczne zmniejszenie stężenia cukru we krwi),

zaburzenia ze strony nerek, mętny mocz,

alergiczne zapalenie skóry, ciężkie reakcje skórne, wstrząs anafilaktyczny, żółtaczka.

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych): 

niepokój, lękliwość, osłabienie, drażliwość, nudności, drżenia, bezsenność,

ból lub dyskomfort w klatce piersiowej,

ciężka bradykardia (bardzo powolne bicie serca), skurcz naczyń krwionośnych, zwiększenie wysiłku mięśnia sercowego (co wpływa szczególnie na pacjentów w podeszłym wieku lub pacjentów z zaburzeniami krążenia mózgowego lub wieńcowego),

chłodne dłonie i stopy,

zaczerwienienie, trudności z oddychaniem, duszność,

pogorszenie ukrwienia nerek, zmniejszenie ilości moczu i zatrzymanie moczu,

bladość skóry, stroszenie włosów,

hiperglikemia (zwiększone stężenie cukru we krwi), hipokaliemia (zbyt niskie stężenie potasu w surowicy), kwasica metaboliczna.

Przy stosowaniu dużych dawek mogą pojawić się: bóle głowy, drgawki, stany psychotyczne z omamami, wymioty. Możliwe jest wywołanie lub zaostrzenie choroby serca, kołatanie serca. W przypadku przedłużonego stosowania może rozwinąć się niedobór objętości osocza, nadmierna potliwość.

Interakcje

Interakcje z paracetamolem:

Jeżeli pacjent stosuje jakiekolwiek z niżej wymienionych leków, może zaistnieć konieczność zmiany dawkowania lub przerwania leczenia:

doustne leki przeciwzakrzepowe (acenokumarol, warfaryna),

leki przeciwpadaczkowe (lamotrygina, fenytoina, fenobarbital, metylofenobarbital, prymidon),

leki przeciwgruźlicze (izoniazyd, ryfampicyna),

pewne leki stosowane do zwiększenia wydalania moczu (diuretyki pętlowe np. furosemid),

leki stosowane do leczenia dny moczanowej (probenecyd ),

leki stosowane przeciwko nudnościom i wymiotom (metoklopramid i domperydon),

propranolol stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego krwi i zaburzeń rytmu serca,

kolestyramina (stosowana do zmniejszenia cholesterolu we krwi),

długotrwałe przyjmowanie karbamazepiny,

ziele dziurawca lub inne leki indukujące enzymy wątrobowe,

kwas acetylosalicylowy,

zydowudyna.

Interakcje z fenylefryną:

Jeżeli pacjent stosuje jakiekolwiek z niżej wymienionych leków, może zaistnieć konieczność przerwania leczenia lub opóźnienia podania leku:

inhibitory monoaminooksydazy (leki stosowane w leczeniu m.in. depresji takie, jak fenelzyna, izokarboksazyd, nialamid, tranylcypromina, moklobemid lub leki stosowane w leczeniu choroby Parkinsona, takie jak selegilina). Należy odłożyć podawanie leku Vicks AntiGrip Zatoki i Katar o co najmniej 15 dni od zakończenia leczenia tymi lekami,

 leki blokujące receptor alfa-adrenergiczny (leki stosowane w leczeniu migreny takie jak dihydroergotamina, ergotamina, fenylefryna czy leki wywołujące poród, np. oksytocyna),

leki blokujące receptory beta-adrenergiczne (leki stosowane w leczeniu nadciśnienia lub łagodnego rozrostu gruczołu krokowego),

trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne takie jak amitryptylina, amozapina, klomipramina, dezypramina i doksepina lub czteropierścieniowe jak maprotylina,

wziewne leki znieczulające takie jak cyklopropan i halotan,

leki przeciwnadciśnieniowe działające poprzez związek ze współczulnym układem nerwowym takie jak metyldopa, guanetydyna,

leki powodujące utratę potasu (takie jak leki moczopędne, np. furosemid i inne),

leki mające wpływ na przewodzenie w sercu (glikozydy nasercowe, leki przeciwarytmiczne),

hormony tarczycy,

siarczan atropiny (stosowany m. in. w chorobach serca i układu pokarmowego),

leki blokujące receptory adrenergiczne alfa i beta stosowane w chorobach serca i tętnic (takie jak labetalol, karwedylol).

Interakcje z chlorfenaminą:

Jednoczesne stosowanie następujących leków może nasilić wystąpienie działań niepożądanych:

leki działające na ośrodkowy układ nerwowy (stosowane w leczeniu depresji, bezsenności, lęku),

inhibitory monoaminooksydazy (w tym furazolidon, pargylina i prokarbazyna),

trójpierścieniowe lub czteropierścieniowe leki przeciwdepresyjne, np. maprolityna,

leki ototoksyczne (które jako działania niepożądane mogą powodować uszkodzenie słuchu),

leki uczulające na światło.

Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych:

Jeśli pacjent będzie miał wykonywane badania diagnostyczne (badania krwi, moczu, testy skórne z wykorzystaniem alergenów), należy zgłosić lekarzowi, że jest się w trakcie przyjmowania leku, ponieważ lek ten może wywoływać zmiany w wynikach badań laboratoryjnych.

Stosowanie leku z jedzeniem, piciem i alkoholem:

W trakcie leczenia nie powinno się pić alkoholu, ponieważ może on spowodować objawy przedawkowania, takie jak nasilenie działania uspokajającego. Stosowanie leku u pacjentów pijących regularnie alkohol (trzy lub więcej napojów alkoholowych dziennie) może doprowadzić do uszkodzenia wątroby.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Nie należy stosować więcej niż jednego leku zawierającego paracetamol, gdyż może to prowadzić do zatrucia. Zatrucie paracetamolem może wystąpić zarówno po przyjęciu zbyt dużej pojedynczej dawki jak i w przypadku przekroczenia zalecanej dawki w ciągu doby.

Nie należy stosować jednocześnie sympatykomimetyków (takich jak leki zmniejszające przekrwienie błony śluzowej nosa, środki hamujące łaknienie lub leki psychostymulujące o działaniu podobnym do amfetaminy) oraz leków przeciwhistaminowych (np. przeciwuczuleniowe).

U pacjentów z chorobą alkoholową i pacjentów regularnie pijących alkohol należy zachować ostrożność i nie podawać więcej niż 3 saszetki leku (2 g paracetamolu) na dobę.

W czasie leczenia nie należy pić alkoholu ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia toksycznego uszkodzenia wątroby.

U pacjentów z niedokrwistością, chorobami serca, płuc i zaburzeniami czynności wątroby dozwolone jest stosowanie sporadyczne, należy zasięgnąć porady lekarza przed przyjęciem tego leku.

Zgłaszano przypadki toksycznego działania na wątrobę w przypadku podania paracetamolu w dobowej dawce nieprzekraczającej 4 g.

Pacjenci chorujący na astmę uczuleni na kwas acetylosalicylowy powinni zasięgnąć porady lekarza przed przyjęciem tego leku.

Pacjenci uczuleni na leki przeciwhistaminowe powinni zasięgnąć porady lekarza przed rozpoczęciem stosowania tego leku, ponieważ mogą być uczuleni także na inne leki.

Pacjenci wrażliwi na działanie leków uspokajających oraz pacjenci z padaczką powinni zasięgnąć porady lekarza przed rozpoczęciem stosowania tego leku, ponieważ może dojść u nich do nasilenia objawów choroby oraz wystąpienia interakcji z lekami stosowanymi do leczenia tych chorób.

Należy zasięgnąć porady lekarza przed zastosowaniem leku Vicks AntiGrip Zatoki i Katar w następujących przypadkach:

choroby nerek i płuc, rozrost gruczołu krokowego, cukrzyca, astma oskrzelowa, bardzo wolne bicie serca, hipotonia (zbyt niskie ciśnienie krwi), miażdżyca naczyń mózgowych, zapalenie trzustki, choroba wrzodowa żołądka, zwężenie połączenia odźwiernika i dwunastnicy, choroby tarczycy, niedokrwistość, niedobór dehydrogenazy glukozo6-fosforanowej i reduktazy methemoglobinowej.

Jeśli u pacjentów leczonych trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi lub innymi lekami o podobnym działaniu pojawią się dolegliwości żołądkowo-jelitowe, należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem. Dolegliwości te mogą być wynikiem powstałej niedrożności porażennej jelit (zatrzymanie ruchów robaczkowych jelita, przesuwających treść pokarmową).

Podczas stosowania paracetamolu istnieje większe ryzyko uszkodzenia wątroby u pacjentów:

przyjmujących długotrwale karbamazepinę, fenobarbital, fenytoinę, prymidon, ryfampicynę, ziele dziurawca lub inne leki indukujące enzymy wątrobowe,

u których zachodzi możliwość niedoboru glutationu np. z zaburzeniami łaknienia, zakażeniem wirusem HIV, odwodnionych, głodzonych lub wyniszczonych; - pijących regularnie alkohol,

z chorobami wątroby (w tym zespołem Gilbert'a).

Lek zawiera mannitol, z tego względu może powodować łagodne działanie przeczyszczające.

Stosowanie u osób w podeszłym wieku

Nie należy stosować leku u osób w podeszłym wieku bez konsultacji z lekarzem.

Ze względu na zawartość fenylefryny i chlorfenaminy u pacjentów w podeszłym wieku mogą wystąpić działania niepożądane, takie jak: bradykardia (wolne bicie serca) lub zmniejszenie pojemności minutowej serca.

Stosowanie u dzieci

Lek ten jest przeciwwskazany do stosowania u dzieci ze względu na dużą dawkę paracetamolu.

Stosowanie leku przez sportowców

Stosowanie leku może dać pozytywny wynik badania kontroli antydopingowej.

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność

W czasie ciąży nie należy stosować leku, jeżeli nie jest to bezwzględnie konieczne. Lek może być zastosowany tylko jeśli potencjalne korzyści dla matki przewyższają ryzyko dla płodu. Decyzję o przyjęciu leku podejmie lekarz. Należy wówczas stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez możliwie jak najkrótszy czas i jak najrzadziej.

Paracetamol i chlorfenamina przenikają do mleka ludzkiego, dlatego też kobiety karmiące piersią nie powinny stosować tego leku.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Lek ten może powodować senność i uspokojenie wpływając tym samym na zdolność i szybkość reakcji, dlatego też nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn podczas stosowania tego leku.