Betadine maść 0,1 g/g, 30 g (INPHARM)

Opis

Lek Betadine stosuje się w  miejscowym leczeniu uszkodzeń i zakażeń skóry.

Skład

Substancją czynną leku jest powidon jodowany (Povidonum iodinatum).

1 g maści zawiera 100 mg kompleksu jodowanego powidonu.

Substancje pomocnicze: sodu wodorowęglan, makrogol 400, makrogol 4000, makrogol 1000, makrogol 1500, woda oczyszczona.

Dawkowanie

Lek ten należy zawsze stosować dokladnie tak jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według wskazań lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

W leczeniu zakażeń maść nakłada się raz lub dwa razy na dobę.

Sposób podawania:

Podanie na skórę.

Skórę zmienioną chorobowo należy oczyścić i osuszyć.

Na zmienioną chorobowo skórę nakładać maść.

Można założyć opatrunek lub bandaż.

Lek stosować maksymalnie przez 14 dni. 

Działanie

 Substancja czynna leku powidon jodowany to połączenie jodu i polimeru poliwinylopyrolidonu, z którego przez pewien okres czasu po zastosowaniu leku Betadine uwalnia się jod. Wolny jod ma silne właściwości bakteriobójcze, działa też na wirusy, grzyby, a także niektóre pierwotniaki.

Wskazania

Lek ten jest wskazany w miejscowym leczeniu:

oparzeń,

ran,

otarć,

owrzodzeń troficznych,

zakażeń skóry.

Przeciwwskazania

Kiedy nie stosować leku Betadine:

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Nadczynność tarczycy i inne jawne choroby tarczycy.

Oryszczkowe zapalenie skóry (choroba Duhringa).

Przed i po leczeniu radioaktywnym jodem lub badaniu z użyciem jodu radioaktywnego

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią

Rzadko występujące objawy niepożądane (u 1 do 10 na 10 000 osób):

reakcje nadwrażliwości, kontaktowe zapalenie skóry (z takimi objawami jak zaczerwienienie, niewielkie pęcherze i świąd).

Bardzo rzadko występujące objawy niepożądane (rzadziej niż u 1 na 10 000 osób):

reakcja anafilaktyczna,

obrzęk naczynioruchowy,

nadczynność tarczycy (nadmierna aktywność tarczycy powodująca, między innymi zwiększenie apetytu, zmniejszenie masy ciała, poty, szybsze bicie serca lub niepokój ruchowy.)

Objawy niepożądane o nieznanej częstości występowania:

niedoczynność tarczycy po dłuższym lub intensywniejszym stosowaniu leku,

zaburzenia czynności nerek.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Długotrwałe stosowanie może spowodować podrażnienie skóry, kontaktowe zapalenie skóry, reakcje uczuleniowe, a w rzadkich przypadkach ciężkie reakcje skórne. Jeśli wystąpi podrażnienie lub reakcje uczuleniowe, należy zaprzestać stosowania leku.

Nie należy nagrzewać leku przed nałożeniem na skórę.

Jeśli po leczeniu wystąpią objawy wskazujące na nadczynność tarczycy, należy wykonać badania czynności tarczycy.

Okres ważności po pierwszym otwarciu: 24 miesiące.

Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Leki zawierające rtęć, srebro, wodę utlenioną, kwas benzoesowy lub taurolidynę mogą wchodzić w interakcje z powidonem jodowanym i dlatego należy unikać ich jednoczesnego stosowania z lekiem Betadine.

Jednoczesne stosowanie leku Betadine z enzymatyczną maścią do leczenia ran, może zmniejszyć skuteczność obu leków.

Stosowanie leku Betadine na tę samą lub sąsiadującą okolicę skóry jednocześnie lub tuż po aplikacji leków antyseptycznych zawierających oktenidynę, może spowodować przemijające przebarwienie skóry

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Jod przenika przez łożysko i do mleka matki i osiąga w mleku matki większe stężenie niż we krwi. Należy bezwzględnie chronić niemowlę przed połknięciem leku. 

Wpływ na badania laboratoryjne

Preparat może wpływać na wyniki badań:

krwi utajonej w kale,

wykrywanie krwi lub glukozy w moczu,

diagnostycznych tarczycy.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

U dzieci czas leczenia powinien być jak najkrótszy a stosowana dawka jak możliwie najmniejsza. W razie potrzeby należy wykonać badania czynności tarczycy.  Nie wolno dopuścić do połknięcia leku przez dziecko.