Braunovidon maść 0,1 g/g ,100 g

Lek Braunovidon ma postać maści do stosowania na skórę. Lek zawiera substancję czynną powidon jodowany. 

Skład

Substancje czynne: powidon jodowany z 10% zawartością dostępnego jodu.

100 g maści zawiera 10g powidonu jodowanego.

− Substancje pomocnicze: makrogol 400, makrogol 4000, woda oczyszczona, sodu wodorowęglan

Stosowanie leku u dzieci

Nie stosować u noworodków, zwłaszcza u wcześniaków oraz u niemowląt do 6 miesiąca życia.

Przyjmowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

Powidon jodowany wchodzi w reakcje z białkami i niektórymi związkami organicznymi, np. składnikami krwi lub ropy, co może zmniejszać jego skuteczność.

Jednoczesne stosowanie powidonu jodowanego i leków zawierających enzymy do opatrywania ran, powoduje utlenianie komponentów enzymu, w wyniku czego stają się one nieskuteczne.

Lek Braunovidon nie powinien być stosowany jednocześnie lub krótko po zakończeniu stosowania produktów do pielęgnacji ran lub środków dezynfekujących zawierających rtęć, gdyż jod i rtęć mogą wchodzić w reakcje, w wyniku których powstawać mogą żrące substancje chemiczne.

Leku Braunovidon nie należy stosować jednocześnie z substancjami redukującymi, solami alkaloidowymi, kwasem taninowym, kwasem salicylowym, solami srebra, solami bizmutu, taurolidyną i nadtlenkiem wodoru.

W przypadku pacjentów poddawanych terapii litowej nie zaleca się równoczesnego stosowania leku Braunovidon. Wchłonięty jod może nasilać niedoczynność tarczycy, którą z kolei może powodować lit.

Ciąża

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

W okresie ciąży lek Braunovidon może być stosowany do dziewiątego tygodnia, jeżeli istnieją do tego istotne wskazania określone przez lekarza.

Stosowanie leku Braunovidon po dziewiątym tygodniu ciąży i w okresie karmienia jest przeciwwskazane, ponieważ jod, także w postaci powidonu jodowanego, przenika przez barierę łożyskową oraz do mleka matki.

Skutki uboczne

Jak każdy lek, lek Braunovidon może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Istotne działania niepożądane lub objawy, na które należy zwrócić uwagę oraz środki zapobiegawcze, jakie w przypadku ich wystąpienia należy podjąć

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

reakcje skórne w przypadku nadwrażliwości (alergii), np. późna alergia kontaktowa w formie swędzenia, zaczerwienienia, pęcherzyków itp.

Bardzo rzadko (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 000 pacjentów):

ciężkie reakcje nadwrażliwości (reakcje anafilaktyczne) obejmujące inne organy (np. skórę, układ oddechowy, układ krążenia).

W przypadku wystąpienia powyższych działań niepożądanych, należy zaprzestać stosowania produktu Braunovidon i natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Pozostałe działania niepożądane

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

− niepożądany wpływ na gojenie się ran oraz przemijające bóle, uczucie pieczenia i ciepła w przypadku przedłużonego stosowania;

− zaburzenia czynności tarczycy w wyniku stosowania na dużej powierzchni ciała lub stosowania wielokrotnego, szczególnie na uszkodzonej powierzchni skóry - w takich przypadkach konieczne jest rutynowe monitorowanie czynności tarczycy;

− przypadki zaburzeń osmolarności surowicy, zaburzenia elektrolitowe, niewydolność nerek oraz kwasica metaboliczna z ciężkim przebiegiem, w wyniku wchłonięcia się dużych ilości powidonu jodowanego do organizmu.

W przypadku wystąpienia jakichkolwiek działań niepożądanych należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Obejmuje to również działania nie wymienione w niniejszej ulotce.

Wskazania

Lek jest stosowany jako środek dezynfekujący do wielokrotnego użycia przez określony czas. Lek Braunovidon jest wskazany w przypadkach oparzenia skóry płomieniem lub gorącym płynem, na zakażone owrzodzenia, odleżyny, zakażone powierzchowne ubytki skóry niewykazujące tendencji do gojenia się z odczynem zapalnym lub głębszym owrzodzeniem, ropne zmiany skórne (pyodermia), choroby skóry bakteryjnego lub grzybiczego pochodzenia, względnie wtórne zakażenia tym samym czynnikiem uprzednio wyleczone.

Przeciwwskazania

Kiedy nie stosować leku Braunovidon:

− jeśli pacjent ma uczulenie na powidon jodowany lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku,

− w chorobie tarczycy,

− w przypadku zespołu opryszczkowego zapalenia skóry (rzadka choroba skórna objawiająca się pieczeniem, swędzeniem i innymi objawami, przede wszystkim na skórze rąk, nóg, ramion i pośladkach),

− w razie planowania lub niedawno zakończonej terapii radioaktywnym izotopem jodu (do czasu zakończenia terapii).

− u noworodków i niemowląt do 6 miesiąca życia.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.

− Z uwagi na ryzyko oparzenia jodkiem rtęci, powidonu jodowanego nie powinno się stosować jednocześnie lub po zastosowaniu leków zawierających pochodne rtęci.

− Nie zaleca się regularnego stosowania leku Braunovidon w trakcie terapii litowej.

− Utleniające działanie powidonu jodowanego może być przyczyną fałszywie pozytywnych wyników niektórych diagnostycznych badań laboratoryjnych (np. oznaczanie hemoglobiny lub glukozy w kale lub moczu, za pomocą o-toluidyny lub żywicy guajakowej).

− Powidon jodowany może być przeszkodą w wykonywaniu badań tarczycy (scyntygrafii, oznaczaniu jodu związanego przez białko, diagnostyki za pomocą radioaktywnego izotopu jodu), co z kolei może uniemożliwiać leczenie za pomocą radioaktywnego izotopu jodu. Nowy scyntygram może być wykonany nie wcześniej niż 1-2 tygodni po zakończeniu leczenia lekiem Braunovidon.

− Plamy z ubrań można usunąć za pomocą mydła i wody. Plamy trudne do usunięcia można usunąć roztworem płynnego amoniaku lub tiosiarczanu

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.

Maść nakłada się kilka razy dziennie na wymagającą leczenia powierzchnię skóry.

W początkowej fazie leczenia, dla utrzymania optymalnego działania bakteriobójczego, maść należy nakładać co 4-6 godzin na zakażoną lub sączącą się ranę.

Czas stosowania maści Braunovidon uzależniony jest od stanu klinicznego pacjenta.

Maść może pozostawać na skórze przez długi czas. Opatrunek należy zmienić w momencie odbarwienia brązowego koloru maści.

Aby maść działała skutecznie, należy dokładnie pokryć całą powierzchnię rany.

W przypadku wrażenia, że działanie leku jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza.